life as a countrygirl!

Nu ik voor de derde keer in Australie was, werd het toch echt eens tijd om te kijken of mijn kinderwens 'boerin worden' (en juf zijn) net zo leuk is als het in mijn dromen was.
En waar kan ik dat beter uittesten als in de outback!
Ik kon terrecht op een cattlefarm 220 km. van Alice Springs. Beetje dubbel om als vegetarier op een cattle farm te werken, maar mij was verzekerd dat ik niet perse vlees hoefde te eten. Al deed de boer dat zelf wel 3 x per dag...ja ja, biefstuk vor ontbijt, lunch en diner!
De familie kwam 1 x per week naar Alice Springs om voorraad in te slaan vor de winkel bij de farm. Voordat jullie nu en bewoond gebied voor je zien...dat was niet het geval. Er waren geen buren in de wijde omtrek te bekennen, maar op een uur afstand waren wel een aantal aboriginalcommunities. Hiervoor was de shop en de tank (Shell is overal) bedoeld.
Op hun uitstapje naar Alice Springs kwamen ze mij ophalen. Via een mooie, lange rit door de rode outback kwamen we op de boerderij aan.
Op deze boerderij woonden Sue en Allan met hun zoon, schoondochter en enorm snoezige kleindochtertje.
Op dag 1 mocht ik meteen mee het vee de kraal indrijven, zodat ze konden drinken. Het veedrijven gebeurde niet per paard, maar per 4wheeldrive...door de bush-bush op zoek naar het vee en daarna met de auto ze de goede kant op drijven. Dat vroeg nogal wat slalom manouvres. De boer die eerst nog tegen mij zei dat ik in de volgende week wel een spoedcurus 4wheeldrive rijden zou krijgen, zette mij na een uur al achter het stuur. En alhoewel ik al 7 jaar een rijbewijs heb...heb ik daarna nog maar 1x 5 minuten achter het stuur gezeten (nee, niks geraakt). Dussss...er moest weer veel opgefrist worden. Het moeilijkste was nog wel om op track te blijven. Want...in de outback (deze zin heb ik zo'n 250x gehoord)..rijd je in het bandenspoor van je voorgangers, rijd je nooit door plassen (niet dat die te bekennen waren...), steek je in de 1e versnelling de droge zand rivieren over (anders loop je vast...en dan spreek ik uit ervaring) haha...
Naast de 600 koeien waren er nog 130 'semi wilde' kamelen, 8 paarden, veel geiten en veel kippen.Een van mijn taken was de kippen en geiten 's morgens uit hun hok laten en 's middags weer in het hok krijgen. Dat uitlaten was niet zo moeilijk...ze er weer inkrijgen was bij de geiten nog wel te doen...gewoon aan de hoorns naar binnen trekken...maar dan de kippen... Kijk de meeste kippen haden wel zin in graantjes, maar op mijn eerste 'werkdag' was er natuurlijk 1 kip die niet naar binnen wilde..en ik maar paaien met m'n graantjes:"kip, kip, kom dan" tot het overging op "kom k.t kip".
Ik denk dat de kippen blij waren toen ik de farm verliet..in m'n ijver om de mooie planten/bloemen en groententuin van de boerin te sproeien heb ik tot ontzetting van de boer, de sproeier in een struik geplaatst waar een kip zat te broeden..Sorry, niet gezien!
Het veedrijven, dieren verzorgen enzo was natuurlijk heel gaaf...maar het huishouden moest ook gedaan worden.
Al poetsend, terwijl de boer zat toe te kijken, voelde ik me soms net een Assepoester (niet echt mijn rol).
Helaas moest de lieve boerin na twee dagen al naar een begravenis...en door de grote afstand bleef ze een week weg. Tip: laat nooit een boer alleen op en farm in the middle of nowhere...of beter: ga nooit werken bij een boer alleen op de boerderij in the middle of nowhere. Tenzij het en erg leuke boer is natuurlijk...
Mijn boer werd erg vervelend... de autoritjes (paar keer per dag) naar ver gelegen veekralen werden erg naar aangezien de man zo'n beetje constant z'n hand op m'n been had liggen. Bij alle uitleg over het veedrijven, 4wheel drive rijden, overleven in de outback kreeg ik twee armen om me heen en stond ik tegen zijn dikke pens gekneld.En dan laat ik alle dubbelzinnige 'grapjes' nog maar buiten beschouwing. Oftewel: ik kreeg het spaans benauwd.
Toen ik ook nog eens een telefoontje van m'n zus kreeg dat m'n moeder en haar man in het ziekenhuis lagen in Friesland, was mijn lol er wel en beetje af.
Dus toen ik een week daarna met zoon naar Alice kon rijden, heb ik die gelegenheid met open armen aangegrepen.
Een dag daarvoor waren nog twee Duitste backpackers op de farm gearriveerd, waar ik erg blij mee was. Zij wilden graag hun auto een beetje versierd hebben...een leuk karweitje voor mij.
En nu voordat ik de farm in m'n verhaal verlaat zal ik nog even terug komen op het begin van mijn verhaal. Na een week op de farm heb ik geconcludeerd:
*het vee zien dansen in het opstuivende rode zand als je hen uit de kraal laat is magisch, *galoperende kamelen zijn komisch, *4wheeldrive rijden over hobbelige wegen of dor de bush is geweldig,
*de zonsondergang en zonsopkomst is prachtig in de outback,
*kippen zijn eigenwijs,
*een man alleen in de outback is 'onbetrouwbaar' (hij zei steeds: "ik wil je leren dat mannen basterds zijn"...ben ik het niet mee eens, maar in zijn geval wel)
*in je eentje in the middle of nowhere gaan wwoofen is mischien niet zo slim.
*enne...ja, het lijkt me nog steeds geweldig om op een boerderij te wonen. Jammer dat 'Boer zoekt vrouw' alweer begonnen is..haha..nee hoor!

Toen ik het bericht kreeg van m'n moeder en Sjoerd realiserde ik me (wederom) dat reizen echt heel geweldig is, maar dat je er minder van geniet als je weet dat het 'thuis' niet zo goed gaat.
Dus...ben ik doorgereisd naar Darwin. Heb daar nog twee erg mooie tripjes gemaakt, met als hogtepunt een bezoek aan Arnhemland (aboriginal gebied). Daar heb ik echt de mooiste rockpaintings gezien! Kijk maar eens op de foto's...in een oeroud landschap. Heel indrukwekkend!

Afgelopen dinsdag heb ik het mooie 'Oz weer verlaten en ben ik teruggevlogen naar tropisch Bali. Ook fijn! Hier heb ik met Rachel een paar dagen gerelaxed. Morgen vliegen we door naar Yogya. Daar nog mijn spullen sorteren (hellup!) en afscheid nemen van vrienden (snik), maar dan zie ik jullie ook bijna weer (hoera!)!
Aanstaande woensdag arriveer ik namelijk weer in Nederland!
Voor nu: sampai bertemu! oftewel: tot ziens! Liefs!